آشنایی با روش‌های سوراخ کردن گوش و مراقبت‌های بعد از آن

از گذشته تاکنون سوراخ کردن گوش یکی از عمل‌های زیبایی سرپایی بوده که طرفداران زیادی را به خود اختصاص داده است. در سالیان دور این کار به صورت غیربهداشتی انجام می‌شد اما امروزه افراد متخصص به کمک دستگاه‌های اختصاصی، استفاده از بی‌حسی موضعی و رعایت نکات بهداشتی، نواحی مختلف گوش را سوراخ می‌نمایند. با این حال اگر فرد به نکات اصولی در حین و بعد از عمل توجه نکند، ممکن است با مشکلات متعددی روبرو شود. برای آگاهی از جزئیات سوراخ کردن گوش به روش اصولی تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

روش‌های سوراخ کردن گوش

به طور کلی افراد با سوراخ کردن بافت گوش، فضایی مناسب برای قرار دادن گوشواره یا پیرسینگ ایجاد می‌کنند. انجام این کار در نقاط مختلف گوش از جمله لاله، نرمه و غضروف‌ها امکان پذیر بوده و بستگی به سلیقه مخاطب خواهد داشت. روش‌های متفاوتی برای سوراخ کردن گوش وجود دارد که در ادامه به آنها می‌پردازیم:

• استفاده از تفنگ گوش سوراخ‌کن: اکثر افراد متخصص برای سوراخ کردن گوش از تفنگ گوش سوراخ کن استفاده می‌نمایند. در این روش تفنگ گوش سوراخ‌کن به صورت خودکار، سوراخی در قسمت تعیین شده روی گوش ایجاد کرده و همزمان با این کار، میخ گوشواره را داخل سوراخ جایگذاری می‌کند. از آنجایی که این روش با سرعت و دقت بالایی انجام می‌شود، طرفداران زیادی پیدا کرده است.
• استفاده از سوزن مخصوص: در این روش متخصص از یک سوزن توخالی استفاده کرده و آن را در محل مشخص شده فرو می‌کند. پس از آن، میخ یا حلقه گوشواره را به درون حفره سوزن وارد کرده و از این طریق آن را وارد سوراخ گوش می‌نماید. در واقع این گوشواره به صورت موقت درون گوش قرار می‌گیرد تا زخم ایجاد شده به طور کامل بهبود پیدا کند. علاوه بر سوزن مخصوص، امکان استفاده از آنژیوکت برای سوراخ کردن گوش نیز وجود خواهد داشت.
• استفاده از دو سوزن: برای سوراخ کردن گوش با دو سوزن، ابتدا یک سوزن کوچک وارد گوش شده و پس از آن، یک سوزن بزرگ توخالی از سمت مقابل و هم‌راستا با سوزن کوچک وارد گوش می‌شود. سپس سوزن کوچک از سوراخ گوش خارج شده و مانند روش قبل، حلقه یا میخ گوشواره از طریق حفره سوزن بزرگ وارد سوراخ خواهد شد. در ادامه سوزن بزرگ از سوراخ خارج شده و تنها حلقه یا میخ گوشواره درون سوراخ باقی می‌ماند. پس از این لازم است گوشواره تا زمان مشخصی از گوش خارج نشود تا زخم ایجاد شده التیام یابد.

مراقبت‌های لازم بعد از سوراخ کردن گوش چیست؟

رعایت نکات زیر بعد از سوراخ کردن گوش می‌تواند از بروز عوارض مختلف جلوگیری نماید:

• محل سوراخ گوش را به طور مداوم استریل کرده و از رسیدن آب به آن، جلوگیری نمایید.
• در زمان تعیین شده توسط متخصص، سوراخ گوش را با محلول آب جوشیده و نمک یا سرم مخصوص شستشو دهید.
• برای شستشوی گوش از شوینده‌های مو و بدن استفاده ننمایید؛ این شوینده‌ها موجب ایجاد عفونت خواهند شد.
• داروهای تجویز شده توسط پزشک را به موقع مصرف کنید.
• هنگام پوشیدن لباس دقت کرده و تا چند روز، از لباس‌های گشاد استفاده نمایید.
• تا بهبودی کامل زخم‌ها، از استحمام و شنا پرهیز نمایید.
• برای بهبود زخم تا ۴۸ ساعت بعد، حداقل ۳ بار در روز از پماد تتراسایکلین استفاده نمایید.
• در صورتی که با علائمی مانند تب، درد شدید یا التهاب غیرعادی مواجه شدید، به پزشک متخصص مراجعه کنید.
• گوشواره اولیه یا موقت را از جنس طلا، نقره یا استیل ضدحساسیت انتخاب نمایید.
• از لمس سوراخ گوش پرهیز کرده و تا چند روز به حالت پشت بخوابید.
• در صورت سوراخ کردن نرمه گوش تا ۶ هفته و قسمت غضروفی، تا ۱۲ هفته از گوشواره اولیه استفاده نمایید.
• از انداختن گوشواره‌های سنگین پرهیز کنید؛ با این کار قسمت نرمه کشیده شده و سوراخ گوش بزرگتر خواهد شد.
• برای تمیز کردن گوش، ابتدا دست‌های خود را شسته و از دستمال‌های آنتی باکتریال استفاده کنید.
• از روبالشتی تمیز با بافت ریز استفاده نمایید تا گوشواره به روبالشتی گیر نکند.
• تا حد امکان از مصرف دخانیات، الکل و مواد مضر پرهیز نمایید.

علائم عفونت بعد از سوراخ کردن گوش چیست؟

با تماس دست یا اجسام خارجی آلوده به سوراخ گوش، این ناحیه دچار عفونت خواهد شد. در واقع اگر هنگام سوراخ کردن گوش از وسایل استریل استفاده نشود یا پس از این کار، نکات بهداشتی و مراقبتی توسط فرد رعایت نشده باشد، نشانه‌های عفونت به شکل زیر ظاهر خواهند شد:

• قرمزی و ورم کردن
• تب
• درد در ناحیه سوراخ گوش
• بروز ترشحات زرد یا سبز رنگ با بوی نامطبوع

پس از مشاهده این علائم، لازم است به متخصص مراجعه کرده تا عفونت ایجاد شده مشکلات بیشتری برای شما ایجاد نکند. معمولا متخصصان از داروهای زیر برای درمان این عفونت استفاده می‌نمایند:

• آنتی بیوتیک خوراکی
• آسپرین
• پماد تتراسایکلین
• پماد جنتامایسین

تاثیر جنس گوشواره در سلامت سوراخ گوش

یکی از دلایلی که علائم حساسیت مانند خارش، قرمزی و تورم را برای سوراخ گوش ایجاد می‌کند، استفاده از گوشواره نامناسب می‌باشد. گاهی اوقات پس از سوراخ کردن گوش و انداختن گوشواره، ترشحات خشکی در این ناحیه مشاهده می‌شود؛ دلیل این اتفاق، حساسیت فرد به فلزات از جمله آلیاژهای نیکل می‌باشد. علاوه بر این برخی افراد نسبت به گوشواره طلا و نقره نیز دچار حساسیت خواهند شد؛ زیرا یکی از ترکیبات طلاهای کم‌عیار، نیکل می‌باشد. بنابراین بهترین راه برای جلوگیری از بروز خشکی و عفونت، استفاده از گوشواره‌های ضدحساسیت می‌باشد. در این صورت با رعایت مراقبت‌های پس از عمل، نگران آسیب دیدن ناحیه سوراخ شده نخواهید بود.

چگونه از بسته شدن سوراخ گوش جلوگیری نماییم؟

• سوراخ کردن گوش در کلینیک معتبر، توسط افراد متخصص
• انداختن گوشواره سبک وزن با اندازه و جنس مناسب
• استفاده به موقع از کرم ضدالتهاب و ترمیم کننده
• استفاده مداوم از گوشواره
• رعایت جوانب احتیاط حین استحمام
• ماساژ اصولی و ملایم گوش

سخن پایانی

در نگاه اول ممکن است سوراخ کردن گوش امری ساده به نظر برسد اما عدم رعایت نکات بهداشتی، می‌تواند مشکلات جدی برای شما ایجاد نماید. به همین دلیل توصیه می‌کنیم از سوراخ کردن گوش در منزل پرهیز کرده و برای این کار، به کلینیکی مجهز و معتبر مراجعه نمایید. در نظر داشته باشید که سوراخ کردن گوش به منظور فراهم کردن فضایی برای انداختن گوشواره و پیرسینگ می‌باشد؛ بنابراین بهتر است در دوره نقاهت، از گوشواره‌ای زیبا، ضدحساسیت، مقاوم و کم‌حجم استفاده کرده تا درگیر عفونت و التهاب در این ناحیه نشوید.

بدیهی است که ایجاد یک یا چند سوراخ در نواحی گوش، می‌تواند جذابیت چهره شما را افزایش بخشد. بنابراین توصیه میکنیم با انتخاب گوشواره‌های باکیفیت و ضدحساسیت زیوریتو، تغییری زیبا و چشمگیر در استایل خود ایجاد نمایید. برای مشاهده تمامی محصولات زیوریتو، به سایت این مجموعه مراجعه کنید.